سلام بر ماه شكوه روح و خاكساری تن، ماه دست های نوازش آسمان، ماه گام های به عاشقی رهسپار، ماه چشم های اشک بر پيشگاه خشيت خدا، ماه دهان هاک آه و لب های زمزمه دوست ، ماه آوازهاک زخمک زاری.

سلام بر ماه همايون پارسايان، ماه روشن ديدار در شب بی كرانه انسان، ماه يقين، ماه كتاب مبين. سلام بر ماه شورِ شوكتِ ايمان و روحِ رحمتِ رحمان. سلام بر ماه خجسته جان، سلام بر رمضان.

رمضان، ماه ميعاد است و گاه ياد. ميعاد با رستخيز دوباره جان و گاه حضور در هميشه ای از نور؛ ماه شكيب تن و شادی جان.

رمضان، بشارت رستگاری است بر پاكان و اشاراتی است به پاكی رستگاران. امير رستگاران و پاكان و برگزين رسولان، محمّد مصطفی(ص) در پيشباز رمضان فرموده است: «ماه خدا با فرخندگی و مهر و آمرزش به شما روی كرده است؛ ماهی كه در آن به بزم ربّانی بار عام يافته ايد و به جرگه رادمردان درآمده ايد؛ پس پروردگارتان را با نيت های راست و جان های پاک بخوانيد. شوربخت است آن كه در اين ماه مهين به مقام آمرزش نرسد. با گرسنگی و عطش اين ماه، گرسنگی و عطش قيامت را در ياد آريد؛ زبان از ياوه بداريد و ديده از ناروا بپوشيد. در نماز اين ماه، دست خواهش بر آستان نيايش خدا بريد كه به مهر بر بندگانش می‌نگرد، اگر بخوانندش، اجابت كند؛ و اگر ندايش در دهند، روی آورد، و اگر نياز آورند، عطا كند. پيشانی، بسيار بر خاک بساييد تا از گرانباری بدكاری خود بكاهيد و بدانيد كه خداوند به شكوه واری خود سوگند خورده كه نماز خوانان و سجده گذاران را سختی ندهد. در اين ماه، درِ بهشتِ خوشدليِ خدا گشاده است، زينهار كه پروردگارتان آن را بر شما فرو بندد، و دروازه دوزخِ خشمش بسته است، زينهار كه آن را بر شما بگشايد...».

الهی! به پيشباز اين خجستگی، ديدار تو را چون اشک بر سر مژگان ايستاده ايم و دل به مهر مهربان رمضان داده ايم. خدايا! در اين روزها، روزه مرا روزه روزه گيران راستين كن و نماز مرا، نمازِ نماز خوانان راستين، و از خواب بی خبران به هوشياری ام ببر. در اين روز، تردامنی ام را بر من ببخش، ای خداوندگار جهانيان و درگذر از من ای آمرزگار تردامنان.